Ως περιπρωκτική περιοχή περιγράφεται η περιοχή πέριξ της πρωκτικής σχισμής αλλά και το τελικό τμήμα του πεπτικού σωλήνα, δηλαδή το πρωκτικό κανάλι. Το δέρμα που καλύπτει την περιπρωκτική περιοχή (πρωκτόδερμα) είναι πιο λεπτό, ευαίσθητο και ευπαθές συγκριτικά με το δέρμα του υπόλοιπου σώματος. Το γεγονός αυτό καθιστά τη συγκεκριμένη περιοχή επιρρεπή σε τραυματισμούς και δερματικούς ερεθισμούς. Παράλληλα η περιπρωκτική περιοχή έχει πολύ πλούσια νεύρωση και αισθητικότητα, οπότε οι παθήσεις της περιοχής είναι ιδιαιτέρως επώδυνες.
Οι αιμορροΐδες είναι φυσιολογικοί ανατομικοί, αγγειακοί σχηματισμοί στον πρωκτικό σωλήνα. Περιγράφονται ως « αγγειακά μαξιλάρια», που περιέχουν αγγειακά κολποειδή, ελαστικό και συνδετικό ιστό και μυϊκές ίνες.
Ο ρόλος τους είναι σημαντικός καθότι συμμετέχουν στον μηχανισμό εγκράτειας των κοπράνων και των αερίων, καθώς και στην αίσθηση και διάκριση του περιεχομένου του πρωκτικού σωλήνα (υγρό, στέρεο, αέριο), ενώ τέλος, προστατεύουν τους υποκείμενους σφιγκτήρες μύες του πρωκτού.
Οι αιμορροΐδες λοιπόν, είναι φυσιολογικές ανατομικές δομές, που έχουν όλοι οι άνθρωποι.
Η διάταση αυτών των δομών αποτελεί παθολογική κατάσταση και ονομάζεται «Αιμορροϊδοπάθεια».
Πρόκειται για μια πολύ συχνή πάθηση, καθώς υπολογίζεται ότι το 50% των ανδρών και γυναικών θα εμφανίσουν την πάθηση, κάποια στιγμή της ζωής τους.
Τα ακριβή αίτια της πάθησης είναι άγνωστα, ενώ ως παράγοντες κινδύνου αναφέρονται:
Αναλόγως με το εάν έχει διαταθεί το εσωτερικό αιμορροϊδικό πλέγμα (βρίσκεται άνωθεν της οδοντωτής γραμμής, περίπου 2εκ εσωτερικά της πρωκτικής σχισμής) ή το εξωτερικό (στο τελευταίο τριτημόριο του πρωκτικού σωλήνα), οι αιμορροΐδες (αιμορροϊδοπάθεια) ταξινομούνται σε εσωτερικές ή εξωτερικές. Περαιτέρω, η βαρύτητα της εσωτερικής αιμορροϊδοπάθειας ταξινομείται σε 4 βαθμούς:
Κλινικά η αιμορροϊδοπάθεια εκδηλώνεται με:
Η αιμορροϊδοπάθεια είναι μια χρόνια καλοήθης πάθηση με υφέσεις και εξάρσεις και δεν είναι απειλητική για τη ζωή. Ωστόσο, υπάρχουν 2 επιπλοκές της πάθησης που απαιτούν άμεση χειρουργική αντιμετώπιση, κυρίως λόγω της θορυβώδους εικόνας τους, καθότι εκδηλώνονται με ιδιαιτέρως μεγάλο πόνο στην περιοχή και αυτές οι επιπλοκές είναι η περίσφιξη και η θρόμβωση ενός αιμορροϊδικού όζου.
Η διάγνωση της αιμορροϊδοπάθειας τίθεται απλά, με τη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, που περιλαμβάνει την επισκόπηση της περιοχής, τη δακτυλική εξέταση και την πρωκτοσκόπηση.
Στις περιπτώσεις αιμορραγίας, συνιστάται επιπλέον η διενέργεια ολικής κολονοσκόπησης, για να αποκλειστούν άλλες σοβαρότερες αιτίες απώλειας αίματος, όπως πολύποδες ή καρκίνος του παχέος εντέρου.
Η αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας είναι συντηρητική και χειρουργική.
Περιλαμβάνει την κλασική «ανοικτή» χειρουργική μέθοδο αφαίρεσης των αιμορροϊδικών όζων και τις νεότερες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Είναι ανοικτή μέθοδος χειρουργικής θεραπείας και αποτελεί την επέμβαση εκλογής για την επιτυχή αντιμετώπιση της προχωρημένης αιμορροϊδοπάθειας 4ου βαθμού.
Αιμορροϊδοπλαστική με laser (LHP)
Πρόκειται για Ελάχιστα Επεμβατική Τεχνική, αποτελεσματική σε 1ου, 2ου και 3ου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια, σε αυτήν την τεχνική προωθείται λεπτή οπτική ίνα laser στη βάση των αιμορροϊδικών όζων και εφαρμόζεται ενέργεια laser, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των διατεταμένων ιστών και αγγείων και τελικά τη συρρίκνωση των όζων. Η μέθοδος αυτή προκαλεί ελάχιστο χειρουργικό τραύμα, οπότε και ελάχιστο, έως καθόλου, μετεγχειρητικό πόνο.
Διάταση των αιμορροΐδων χωρίς πρόπτωση
Ήπια πρόπτωση, αλλά επανέρχονται στη θέση τους από μόνες τους
Μεγαλύτερη πρόπτωση, επανέρχονται στη θέση τους με δακτυλική ανάταξη
Μόνιμη πρόπτωση